Karaiby, XVIII wiek. Kapitan Barbossa kradnie piracki statek kapitana Jacka Sparrowa, „Czarną Perłę”, a następnie atakuje miasto Port Royal i porywa córkę gubernatora, Elizabeth Swann. Sparrow zawiera sojusz z przyjacielem z dzieciństwa Elizabeth, Willem Turnerem. Na pokładzie najszybszego okrętu brytyjskiej floty „H.M.S. Interceptor” obaj wyruszają w pościg. Ich z kolei goni na statku „H.M.S. Dauntless” narzeczony Elizabeth - komandor Norrington. Barbossa zmierza na tajemniczą wyspę Isla de Muerte, gdzie dojdzie do ostatecznej rozgrywki. Okazuje się, że Barbossa i jego ludzie po zachodzie słońca przeistaczają się w armię żywych szkieletów. Związane jest to z klątwą, ciążącą na ukrytym skarbie.
Początkowo rolę Jacka Sparrowa zaproponowano Robertowi De Niro, który nie przyjął jej, gdyż uważał, że film –jak wiele produkcji o piratach przed nim – nie odniesie wielkiego sukcesu.
Włosy Keiry Knightley zostały przedłużone na potrzeby filmu, ponieważ były zbyt krótkie po jej poprzednich rolach.
Początkowo muzykę do filmu miał skomponować Alan Silvestri.
Kiedy Will budzi się na ulicy po ataku piratów na Port Royal, za nim widać dziewczynkę zamiatającą ganek. Tą dziewczynką jest Lucinda Dryzek, która w pierwszej scenie filmu grała małą Elizabeth.
Pozostałe
Jedn z ostatnich kwestii filmu: „Bring me that horizon” została wymyślona przez Johnny'ego Deppa rankiem w dniu, w którym nakręcono scenę z jej użyciem.
W ostatnie scenie filmu Keira Knightley miała założone kolorowe soczewki kontaktowe, które sprawiały, że miała ciągłe zawroty głowy.
Pierwszy film dozwolony od trzynastu lat, który został wyświetlony jako film studia Walt Disney Pictures. Wcześniej Walt Disney emitował filmy dozwolony od trzynastu i osiemnastu lat, wykorzystując studia Touchstone Pictures i Hollywood Pictures.
Statek, który w filmie został wykorzystany jako HMS Interceptor, w rzeczywistości nazywa się Lady Washington i jest oficjalnym żaglowcem ambasadora stanu Washington.
W czasie powrotu z nocnych zdjęć na jednej z karaibskich wysp łódź, którą płynęła Keira Knightley, wpadła na rafę i zatonęła.
Początkowo tytuł filmu brzmiał: „Piraci z Karaibów”. Druga część tytułu została później dodana przez twórców, którzy mieli nadzieję, że film odniesie sukces i będą mogli nakręcić sequel.
Światowa premiera filmu odbyła się w kalifornijskim Disneylandzie, gdzie znajduje się oryginalny park tematyczny Piraci z Karaibów. Była to pierwsza w historii premiera filmu, która odbyła się w Disneylandzie.
Dym widoczny na niebie po ostatnim wystrzale z Czarnej Perły, w czasie ataku na Port Royal, przybiera kształt głowy Myszki Mickey.
Statek, który w filmie został wykorzystany jako HMS Interceptor, wcześniej został użyty w filmie Star Trek VII: Pokolenia.
Próbując zapobiec chorobie morskiej, na którą cierpiała większość obsady i ekipy, Keira Knightley zażywała tabletki na chorobę lokomocyjną, które sprawiały, że natychmiast zasypiała.
Liczne tatuaże Johnny'ego Deppa zamaskowano przy pomocy ubrań i węgla drzewnego. Tatuaż, który Jack Sparrow ma na przedramieniu, był sztuczny, ale po zakończeniu zdjęć do filmu Depp wytatuował sobie jego replikę.
Kiedy na początku lat 90. scenarzyści Ted Elliott i Terry Rossio przedstawili swój pomysł na film kierownictwu Disneya, został on przez nie odrzucony.
Nazwiska wszystkich trojga głównych bohaterów są w jakiś sposób powiązane z ptakami: Sparrow to po angielsku wróbel, Swann - łabędź, a William Turner był słynnym ornitologiem.
Nazwa wyspy Isla de Muerta po hiszpańsku znaczy Wyspa Śmierci, natomiast Tortuga to po hiszpańsku żółw.
Substancja, która opada na Williama Turnera po jego walce z Jackiem Sparrowem w kuźni, to sproszkowana czekolada.
Kompania wschodnioindyjska naprawdę piętnowała piratów, wypalając im na ciele literę P. Jednak w rzeczywistości wypalano ją na czole, a nie na ręce jak w filmie.
Żeby uzyskać realistyczny efekt rozkładających się ciał piratów, projektanci z Industrial Light and Magic zeskanowali plastry indyczego mięsa.
Kwestie, w których Jack Sparrow używa słowa „eunuch”, zostały zaimprowizowane przez Johnny'ego Deppa.
Ted Elliott i Terry Rossio napisali scenariusz do filmu w latach 90. Wtedy film chciał wyreżyserować Steven Spielberg, który w roli Jacka Sparrowa widział Billa Murraya, Steve'a Martina albo Robina Williamsa. Jednak kierownictwo Disneya nie zgodziło się na realizację filmu.
Niektóre z pierwszych plakatów promujących film błędnie podawały Alana Silvestriego jako autora muzyki oraz Jaya Wolperta jako jednego ze scenarzystów.
Słowa pirat i piractwo padają w filmie 56 razy.
10 sierpnia 2002 roku na planie filmu wybuchł pożar. Nikt nie ucierpiał, a straty wyceniono na 350 000 dolarów.
W scenach kręconych w jaskini aktorzy mieli na sobie dodatkowy makijaż. Ekipa uznała, że Johnny Depp tak dobrze z nim wyglądał, że zdecydowano się na wykorzystanie go we wszystkich scenach.
Johnny Depp nosił soczewki kontaktowe, które służyły mu za okulary przeciwsłoneczne, żeby nie musiał ciągle mrużyć oczu, kiedy patrzył w stronę słońca.
Według scenarzystów najlepszym szermierzem w filmie jest Will Turner, umiejętności szermiercze Barbossy i Norringtona są wyrównane, a najgorszym szermierzem jest Jack Sparrow.
Film zajął 4 miejsce w plebiscycie Channel 4 na najlepszy film familijny.
Statek, który w filmie został wykorzystany jako HMS Interceptor, wcześniej został użyty jako wzór do narysowania statku RLS Legacy w filmie Planeta skarbów.
Tatuaż, który Orlando Bloom zrobił sobie na ramieniu po zakończeniu zdjęć do filmu Władca pierścieni: Drużyna pierścienia, jest zakryty przez większą część filmu. Widać go tylko w dwóch scenach – podczas walki Willa z Jackiem w kuźni oraz kiedy Elizabeth przyznaje, że wzięła medalion Willa.
Galion statku, którym na początku filmu płyną Elizabeth i gubernator Swann, jest wzorowany na herbie Wielkiej Brytanii.
Twórcy uznali, że piraci byli osiemnastowiecznymi odpowiednikami gwiazd rocka, dlatego Johnny Depp tworząc charakteryzację postaci Jacka Sparrowa, opierał się na Keithie Richardsie.
Kiedy Barbossa dziękuje małpce za oddanie mu azteckiej monety, małpka się uśmiecha. Takie zachowanie małpki było zupełnie przypadkowe i nie zostało w żaden sposób zaplanowane.
W jednym z wywiadów Geoffrey Rush przyznał, iż uważa że ludzie oglądają ekran w ten sam sposób, w jaki czytają książki, czyli od lewej do prawej strony. Dlatego podczas zdjęć zawsze starał się trzymać z lewej strony kamery. Robił tak zwłaszcza w scenach, w których partnerowały mu małpka bądź Keira Knightley, ponieważ uznał, że w przeciwnym razie nikt nawet na niego nie spojrzy.
W scenie pojedynku w kuźni, pomiędzy Jackiem Sparrowem a Willem Turnerem, dźwięczenie ich szabli jest zsynchronizowane z muzyką, którą słychać w tle.
Włoski tytuł filmu to „The Curse of the First Moon” – bez poprzedzającego go członu Piraci z Karaibów.
W jednej z początkowych wersji scenariusza po oświadczynach Norringtona Elizabeth miała mu odmówić. Rozwścieczony tym Norrington miał przyłączyć się do załogi Barbossy i spróbować przejąć władzę na Karaibach.
Używane przez Jacka Sparrowa wyrażenie „Savvy” zostało zaimprowizowane przez Johnny'ego Deppa.
Keira Knightley o mało co nie spóźniła się na casting z powodu korków ulicznych.
Keira Knightley w jednym z wywiadów przyznała, że była pewna, iż po kilku dniach na planie zostanie zwolniona, dlatego przed udaniem się na plan spakowała tylko kilka niezbędnych rzeczy.
Początkowo kierownictwo Walt Disney Company chciało nakręcić Piratów z Karaibów jako film, który miał zostać od razu wydany na wideo. Kandydatami do roli Jacka Sparrowa byli wtedy Cary Elwes, Rik Mayall i Christopher Walken.
W jednej ze scen Jack Sparrow mówi, że słowo „paktować” pochodzi z francuskiego. Francuskie słowo „parler” znaczy mówić.
Słowo pakt pada w filmie 15 razy.
Film został zainspirowany parkiem tematycznym Disneya o tej samej nazwie.
Film okazał się takim sukcesem, że Disney musiał zamknąć swoje tematyczne parki rozrywki w Kalifornii i na Florydzie, żeby je zaktualizować. Jedną z nowo dodanych fabuł był pościg Barbossy za Jackiem Sparrowem.
Nazwisko Barbossa jest nawiązaniem do jednego z najsłynniejszych piratów berberyjskich w historii – Barbarossy, nazywanego także Rudobrodym, który został admirałem floty ottomańskiej.
W oryginalnym szkicu scenariusza Barbossa był Włochem, a nie Anglikiem.
W kilku scenach filmu widać, że Barbossa trzyma jabłko. Są to jabłka z pochodzącego z Australii gatunku Granny Smith. Grajacy Barbossę Geoffrey Rush jest Australijczykiem.
Na podbródku Jacka Sparrowa widać mały parch, który z biegiem akcji filmu robi się coraz większy. Charakteryzator i Johnny Depp powiększali go celowo w ramach żartu.
Początkowo Johnny Depp chciał, żeby Jack Sparrow nie miał nosa i bał się głupich rzeczy, takich jak pieprz czy przeziębienie.
Małpę imieniem Jack grały dwie kapucynki, 10-letnia samica Tara i 8-letni samiec Levi.
Postać grana przez Orlando Blooma dzieli imię z istniejącym w rzeczywistości Williamem Thomasem Turnerem (1856-1933), kapitanem RMS Lusitania.
Niemiecki tytuł filmu po przetłumaczeniu brzmi „Klątwa Karaibów”.
Wielu członków ekipy podczas kręcenia filmu cierpiało na chorobę morską.
W filmie nie zostaje podana żadna wyraźna data wskazująca rok, w którym toczy się akcja filmu. W jednym z wywiadów scenarzyści stwierdzili, że akcja filmu toczy się mniej więcej między 1720 a 1750.